Alışmak

Öylesine alışmak ki , artık eleştirmeye bile zahmet etmemek nasıldır, biliyorum. Rutin denilen şeyde bu olsa gerek. Rutin demişken; keşke müdür burda olsaydı ya da karagöz de kelime köklerine inebilip, daha sağlam bir türkçe karşılık bulup anlatabilseydik meramımızı. Neyseki, zaman akmaya şafak atmaya mecburdur.
Burda son zamanlarda hayhuydan, ikili ilişkilerden sıkılmaya başlamışken , hayatta çok nadiren yapabildiğim bir şeye; kendimi kitaplara adamaya , bir kitap kurdu olmaya karar verdim. Ama ilk 50 günde yaklaşık 3 sayfa kitap okuduğum için motivasyonum çok düşüktü. Korkuyordum. Yine başaramamaya vallahi korktum.
Burada antiparantez açmak istiyorum ki; yattığım koğuş bazen hababam sınıfı oluyor, bazen Guguk Kuşu oluyor, bissürü Jack Nikılsın başrol oynuyor etrafından binlerce deliyle , sonra birden kendini Galatasaray Lisesi yatakhanesinde zannedebiliyorsun; sanki alt ranzanda okan bayülgen yatıyor. Gerçekten, bazen bu kitap okuma kararımla kendimi öyle bir entellektüel ortamda buldum ki, yurdumun kısa dönem askeri kitap kurduymuş be sevgili dostlar. Bende onlardan biri olma yolunda hızla ilerliyorum. Düşünecek birçok zaman bir de okunacak bir sürü kitap... Kitap değiştirecek bir sürü arkadaş ve kitaplardaki kısıtlılıktan yeni bir kitap bulunca çok sevinmek. Tüm bunlar güzel. Bazen düşünüyoruz da, utanmasak bu entellektüel arkadaşlarla alayda günün olaylarını, genç subayların rahatsızlığını, uzun dönem askerlerden seçme şiirlerden oluşan bölümleri içeren bir dergi çıkarsak da fena olmaz. Ama hemen küfür edip vazgeçiyoruz. Şunu da belirtemeden geçemiyeceğim; Elif Şafak burada bestseller, sonra da İskender Pala.